Από το Blogger.
RSS

6 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΣΗΜΕΡΑ

Το έκανα το λάθος... τα μέτρησα... και τα ξαναμέτρησα...
Το αποτέλεσμα δεν ήταν λάθος... Το λάθος ήταν οτι τα μέτρησα...
Ήταν 35... τα ευρώ που μου έμειναν να περάσω τον υπόλοιπο μήνα...

    Ώρα 09:30 - Ξύπνησα με θλίψη... μόλις όμως άνοιξα τα μάτια θυμήθηκα ότι είχα παρέα ... ο Στέλιος ήταν σπίτι... Είναι όμορφο να μένεις μόνος όμως καμιά φορά η μοναξιά δεν είναι γλυκιά... το πρωινό δεν ήταν πλούσιο αλλά θρεπτικό... Ταχίνι με πορτοκάλι και καφέ... Άνοιξα το παράθυρο και είχε ήλιο! Βαρέθηκα το κρύο... Νομίζω ότι φέτος κάποιος με τιμωρεί για όλες εκείνες τις φορές που ευθαρσώς δήλωσα ότι είμαι λάτρης του χειμώνα... Τότε όμως δεν πλήρωνα κοινόχρηστα... Σήμερα το πρωί στον καθρέπτη είδα μια κοκκινίλα στο στήθος... Λέτε να είναι έγκαυμα? Κοιμήθηκα με τη θερμοφόρα αγκαλιά... μπρρρρ...
    Ώρα 12:30 - Ξεκινήσαμε για το κέντρο της Αθήνας... και ξαφνικά... την είδα μπροστά μου.... ήταν όμορφη, ρόζ και ολάνθιστη... ήταν μια αμυγδαλιά... Τα ξέχασα όλα... τα 35€... τα κοινόχρηστα... Ήθελα μόνο να τραγουδήσω... 
     
    Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά (δις) με τα χεράκια της κι εγέμισ' από άνθη η πλάτη η αγκαλιά και τα μαλλάκια της. Κι εγέμισ' από άνθη... Αχ, σαν την είδα χιονισμένη την τρελή (δις) γλυκά τη φίλησα της τίναξα όλα τ' άνθη από την κεφαλή κι έτσι της μίλησα: Της τίναξα όλα τ' άνθη... Τρελή, σαν θες να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά (δις) τι τόσο βιάζεσαι; Μονάχη της θε να 'ρθει η βαρυχειμωνιά, δεν το στοχάζεσαι; Μονάχη της θε να 'ρθει... Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά (δις) τα παιχνιδάκια σου σκυφτή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά και τα γυαλάκια σου. Σκυφτή γριούλα...   
     
     
    Ώρα 13:15 - Βρήκαμε την Άρτεμις... πήγαμε για υφάσματα... όταν ήμουν μικρή, μου έλεγαν... μάθε τέχνη και ασ' την κι αν πεινάσεις πιάσ' την... αυτό έκανα και εγώ... έμαθα να ράβω και τώρα θα το πιάσω (www.tirantoula.blogspot.com).... Αγαπώ την Αγίου Μάρκου... μπαίνεις στα υφασματάδικα και τρελαίνεσαι... Και αυτό και αυτό... τα θέλω όλα... ΟΛΑ μ ακούτε???
      
     
    Ώρα 15:00 - Αφήσαμε την Άρτεμις και ξεκινήσαμε για Κυψέλη... περπατώντας ήρθε η λύση... Δεν το πίστευα... ήταν μπροστά μας... και δεν την είχαμε δει... 
     
     
     
     
    Ώρα 17:45 – Μοναστηράκι... Σήμερα θα λέω σε όλα ναι...  “θα έρθεις για καφέ με έναν φίλο μου;” και είπα: “ΝΑΙ” (παρήγγειλα το πιο περίεργο ρόφημα στον κατάλογο: Rooibos, κομμάτια κακάο, φλούδες αποξηραμένου πορτοκαλιού, κανέλα, βατόμουρο και παντζάρι) ... “πάμε γκάζι να περπατήσουμε;” και είπα “ΝΑΙ”... “θα φάμε κάτι;” και είπα “ΝΑΙ” (ένα με απ όλα) 
     
     
     Ώρα 20:45 – Είμαι ακόμα με το Στέλιο... Ξαφνικά μας χαιρετά ο πιο ψηλός άντρας που έχω δεί... “έχω προσκλήσεις για το Θέατρο” είπε... “θέλεις να έρθεις;” και μαντέψτε ... είπα “ΝΑΙ”... Πήγα θέατρο (Η χελώνα του Δαρβίνου) με 5 άγνωστους ανθρώπους και ήταν τέλεια!  
      
     Α! Και έμαθα 6 πράγματα που ποτέ δε θα ξεχάσω 
    1. Να λέω πάντα “ΝΑΙ” 
    2. Για να φας μία χελώνα... πρέπει να την τουμπάρεις 
    3. Στη ζωή φτάνεις τα 200 όταν προσαρμόζεσαι...  
    4. Το κριθαρώτο είναι τέλειο ακόμα και κρύο από το ψυγείο 
    5. Οι αληθινοί φίλοι όταν τους συναντάς μετά από 6 χρόνια είναι σα να πέρασε μία μέρα απο την τελευταία φορά που τους συνάντησες!   
    6. Να μην κοιμάμαι ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ με τη θερμοφόρα αγκαλιά!







Υ.Γ. Ελένη να θυμάσαι ότι η ζωή δεν είναι στην ΤιΒι...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

3 σχόλια:

ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΡΑ είπε...

:)

Ανώνυμος είπε...

Elpizw na peis NAI kathe mera pou tha eimai Athina :)

A.T.K. είπε...

Ναι! Ναι! Ναι! Τα λέω απο τώρα!!!

Δημοσίευση σχολίου