Από το Blogger.
RSS

8 ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΒΡΩ ΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ


Όταν ήμουν μικρή και με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω τους απαντούσα Αστυνομικίνα... Στα 6 χρόνια μου, ήμουν πολύ πιο αποφασισμένη απ ότι είμαι στα 34 μου... Τώρα πια δε με ρωτάει κανείς και εγώ δεν έχω την παραμικρή ιδέα... Προσπάθησα να το βρώ δια της ατόπου απαγωγής...

  1. Πωλήτρια σε κατάστημα με γυναικεία παπούτσια: Τολμώ να ομολογήσω ότι ήμουν η χειρότερη πωλήτρια του κόσμου... Μου ήταν αδύνατο να πω στην τσουπωτή πελάτισσα που το γλυκό της ποδαράκι ξεχείλιζε απ το πεδιλάκι ότι το παπούτσι αυτό είχε φτιαχτεί στα μέτρα της και έπρεπε οπωσδήποτε να το αγοράσει κυρίως γιατί το αφεντικό με κοίταζε με μισό μάτι απ την άλλη άκρη του μαγαζιού


  2. Βοηθός λογιστού σε κατασκευαστική εταιρεία: Δεν είχα στη ζωή μου ξαναδεί ποτέ τιμολόγιο και κυρίως δεν ήμουν έτοιμη για την εμπειρία της ΦΑΕΕ ΑΘΗΝΩΝ... Στον άνισο αγώνα ΦΑΕΕ ΑΘΗΝΩΝ-Α.Κ σημειώσατε 1-0... Έφυγα από την εφορία κλαίγοντας και ορκίστηκα να μην ξαναγυρίσω ποτέ εκεί!


  3. Assistant Quality Manager σε γνωστή ναυτιλιακή εταιρεία: Ένας μεγάλος τίτλος για μια βαρετή δουλειά... Το πρώτο μου και μοναδικό project ήταν να καταχωρίσω σε μία βάση δεδομένων, χειρόγραφες φόρμες, συμπληρωμένες από φιλιππινέζους ναύτες στα αγγλικά...  μετά από αυτήν την δουλειά πιστεύω ότι οι συνταγές γιατρών του ΙΚΑ μου φαίνονται παιχνιδάκι... Ολοκλήρωσα το Project σε 4 μήνες και έμαθα ότι σε ένα tanker συμπληρώνονται φόρμες για τα πάντα ακόμα και για να πάρεις χαρτί υγείας από την αποθήκη... α! Και μου έμεινε δώρο μία υπέροχη συλλογή από φωτογραφίες ταυτότητας φιλιππινέζων ναυτών!


  4. Babysitter: Καριέρα που τελείωσε γρήγορα και άδοξα... Ευτυχώς για μένα και το μικρό Γιωργάκη που μου φώναζε χοροπηδώντας πάνω στην καρέκλα του: “Θα σε σκοτώσω κακιά μάγισσα!!!”


  5. Χ” : Γι' αυτή μου την καριέρα δε θα σας μιλήσω... Το μόνο που έχω να πω είναι ότι έτσι γνώρισα έναν από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους για μένα... Μου άλλαξε τη ζωή και είναι πια για μένα μέλος της οικογένειας μου!


  6. Personal Assistant Ιδιοκτήτριας Αθηναϊκής Γκαλερί: Τι σημαίνει αυτό θα μου πείτε... και εγώ δεν ήξερα, αλλά έμαθα... the hard way... Είναι ένας ωραίος τρόπος να σου πουν ότι θα είσαι το παιδί για όλες τις δουλειές... Παραλαβή ρούχων από το καθαριστήριο... Αερισμός του ρετιρέ στο Κολωνάκι όταν έλειπε η ιδιοκτήτρια εκτός Αθηνών... Έζησα το “Ο Διάβολος φορούσε Prada” αλλά δυστυχώς δε φόρεσα ποτέ Prada... κατάφερα όμως να μην γελάσω όταν με ρώτησαν “Δεσποινίς... μήπως υπάρχει αυτός ο πίνακας σε κόκκινο γιατί το μπλε δεν ταιριάζει καθόλου με τον καναπέ μας...” και αυτό με κάνει πολύ περήφανη για τον εαυτό μου...


  7. Εξυπηρέτηση Πελατών σε εταιρεία Κινητής τηλεφωνίας: Από που να αρχίσω δεν ξέρω... Μπορώ να μιλώ για ώρες γι αυτήν τη δουλειά... Με σιγουριά μπορώ να πω ότι με έμαθε να είμαι ψύχραιμη όταν με βρίζουν χυδαία και να απαντώ με χαμόγελο: “έχετε καλέσει για να βρίσετε ή να εξυπηρετηθείτε?”... 
    ποτέ να μην λέω “Ναι” αλλά “Ναι!!! Ναι!!!” και ότι η παρακάτω κλήση δεν είναι urban legend:
    - Έχω στείλει χιλιάδες φορές το μήνυμα για να ενεργοποιήσω τις υπηρεσία Call600 και δεν γίνεται τίποτα...
    - Για να ενεργοποιήσετε την υπηρεσία θα πρέπει να στείλετε μήνυμα στον αριθμό 1313 τον αριθμό 600 με νούμερα
    - Αυτό κάνω δεσποινίς δεν είμαι χαζή...
    - Το 0 στον αριθμό 600 το γράφεται από το πλήκτρο κάτω από τον αριθμό 8 ή με το πλήκτρο 6?
    - Με το 6 φυσικά
    - Κυρία μου στο 6 είναι ο γράμμα ΟΜΙΚΡΟΝ και όχι το 0...
    - του του... του του... 

     
  8. Για την τωρινή μου δουλειά δεν μπορώ να μιλήσω... με δεσμεύει το συμβόλαιο μου... Απλά θα σας δώσω μία συμβουλη: "Να προσέχετε τι εύχεστε γιατι μπορεί η ευχή σας να γίνει πραγματικότητα"





  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου